|
گفت‌وگو با بهمن دانايي:خودکفايي 75 درصدي در توليد شکر با سياست‌هاي حمايتي وزارت کشاورزي
|
|
|
| |
|
دبير انجمن صنفي کارخانه‌هاي قند و شکر ايران مي‌گويد: در پايان دولت هشتم، توليد شکر به يک‌ميليون و 270 هزار تن رسيد. اما با استقرار دولت نهم و دهم بحث واردات شکر شدت گرفت. در سال 1385 که 600 هزار تن شکر نياز داشتيم، اما واردات به 2.5 ميليون تن شکر رسيد.
به گزارش اتاق خبر، به نقل از اتاق ايران، توليد شکر در کشور به يک‌ميليون و 650 هزار تن رسيد؛ اين حجم از توليد در طول 120 سال گذشته بي‌سابقه بوده است. شکر محصولي استراتژيک براي کشور، بارها از محل واردات تأمين‌شده است اما با توليد قابل‌توجه چغندرقند در سال گذشته و فراوري آن، مي‌توان انتظار داشت که عمده نياز داخل از طريق توليد ملي تأمين شود.
بهمن دانايي، دبير انجمن صنفي کارخانه‌هاي قند و شکر ايران در گفت‌وگو با پايگاه خبري اتاق ايران مي‌گويد: «توليدکنندگان شکر فراز و نشيب زيادي را در 10 سال اخير، در حوزه کار خود ديده‌اند؛ ما مي‌توانيم با توجه به توان بالقوه کشور، روزي تمام نيازهاي داخلي را با توليد ملي پاسخ گوييم.»
دانايي ادامه مي‌دهد: «از سال 1380 تلاش براي خودکفايي در حوزه شکر آغاز شده بود؛ آن زمان مهندس محمود حجتي، وزير جهاد کشاورزي بود؛ او خودکفايي در حوزه شکر را در دستور کار خود قرار دادند.»
دانايي به آمار توليد شکر در پايان سال 1384 اشاره مي‌کند: «در پايان دولت هشتم، توليد شکر به يک‌ميليون و 270 هزار تن رسيد. اما با استقرار دولت نهم و دهم بحث واردات شکر شدت گرفت. به‌نحوي‌که در سال 1385 که 600 هزار تن شکر نياز داشتيم، واردات به 2.5 ميليون تن شکر رسيد.»
به گفته دانايي همين استراتژي باعث شد که شکر توليدي کارخانه در انبارها بماند، تسويه‌حساب کشاورزان چغندرقند با تأخير انجام شود. در همين دوره رشد توليد سير نزولي پيمود. سال 1388 اين حجم توليد به حدود 550 هزار تن رسيد.
او به سال 1392 و سياست‌هاي دولت يازدهم درباره توليدات کشاورزي اشاره مي‌کند: «در سال 1392 با روي کار آمدن دولت يازدهم و بازگشت مهندس حجتي به وزارت خانه، او کار نيمه‌تمام خود را پيگيري کرد. کار نيمه‌تمام حجتي، خودکفايي گندم، شکر و حوزه‌هاي ديگر توليد کشاورزي بود.»
نتيجه اين سياست‌ها از چه زماني شروع شد؟ دانايي پاسخ مي‌دهد: «از سال 1393 رشد خيلي خوبي در حوزه توليد شکر ديده مي‌شود. در سال 95 به يک‌ميليون و 650 هزار تن شکر دست پيدا کرديم؛ يعني در حدود 75 درصد مصرف شکر به خودکفايي رسيده‌ايم. اميدوارم به 1800 هزار تن برسيم.»
او به جشن ملي توليد شکر اشاره مي‌کند که قرار است در هشتم مردادماه در اتاق بازرگاني، صنايع، معادن و کشاورزي ايران برگزار شود: «نتيجه اين سياست‌ها باعث شد که اين آمار، ارقام و موفقيت‌ها را با برگزاري جشن ملي توليد شکر اطلاع‌رساني کنيم. هدف از اين جشن اعلام اين است که کشور اين توان بالقوه را در حوزه توليد شکر دارد.»
برزيل بزرگترين صادر کننده شکر
واردات شکر از کدام کشورها انجام مي‌شود؟ دانايي مي‌گويد: «شکر معمولاً از برزيل وارد کشور مي‌شود. برزيل بزرگترين توليدکننده و صادرکننده شکر در جهان است.»
او ادامه مي‌دهد: «قبلاً تعرفه جزئي براي شکر وارداتي مي‌گذاشتند براي همين شکر وارداتي ارزان‌تر از شکر توليد داخل بود ولي در اين چهار سال، مهندس حجتي با توجه با اختياراتي که از «قانون تمرکز اختيارات کشاورزي» در وزارت جهاد کشاورزي دارند واردات را محدود کردند. او به‌قدري به واردات اجازه داد که گپ توليد و نياز مرتفع شود.»
به گفته دانايي، نتيجه اين سياست باعث شد که شکر اضافه بر نياز به کشور وارد نشود و واردکننده‌ها بر اساس نرخ مصوب، کالا را به بازار ارائه دهند. اين تعادل ميان توليد و واردات کمک بزرگي به توليدکننده‌ها بود تا از سرنوشت محصول خود مطمئن شوند.
واردات در دولت دهم بي‌سابق بود
آمار واردات در دولت نهم و دهم چقدر است؟ دانايي مي‌گويد: «آمار گمرک نشان مي‌دهد در دولت نهم و دهم، 12.5 ميليون تن شکر به کشور وارد شد و حدود 5.5 ميليارد دلار ارز خارج شد. درحالي‌که در چهارساله دولت يازدهم. 2.2 ميليون تن واردات شکر داشتيم و حدود 870 ميليون دلار ارز خارج شد. اين مقايسه براي توليدکننده‌ها شکر در کشور خيلي معنادار است. در اين دوره هم کشور به سمت خودکفايي حرکت کرده و هم اشتغال در اين حوزه به ثبات رسيده است.»
توليد شکر در 17 استان
در کدام‌يک از استان‌هاي کشور توليد شکر انجام مي‌شود؟ دانايي پاسخ مي‌دهد: «اين کارخانه‌ها در 17 استان کشور مستقر است. بالاترين توليد نيشکر در خوزستان است؛ در استان آذربايجان غربي چغندرقند توليد مي‌شود. سومين توليدکننده شکر خراسان رضوي است.
ثبات سياست‌گذاري لازم است
مهم‌ترين مشکلات اين حوزه کدام است؟ دانايي عدم ثبات سياست‌گذاري‌ها را مهم‌ترين مشکلات اين حوزه مي‌داند. در صورت ثبات سياست‌ها، کمترين ميزان مشکلات را داريم.
دولت و نهادهاي عمومي غيردولتي در شکر مستقرند
بخش خصوصي در حوزه توليد قند و شکر چه سهمي دارد؟ دانايي پاسخ مي‌دهد: «الان تعدادي از بانک‌ها و نهادهاي عمومي غيردولتي در اين حوزه فعال هستند. اما همه بنگاهداري مطلق مي‌کنند. سياست دولتي و نهاد عمومي غيردولتي در صنعت قند حاکم نيست. روند کار به شيوه سياست‌هاي بخش خصوصي است. يعني افکار حاکم بر اين حوزه دولتي نيست. در صنعت قند روحيه بنگاهداري حاکم است.»
او به مثلاً شرکت توسعه نيشکر اشاره مي‌کند که در اختيار بانک صادرات و بانک ملي است. بانک‌ها به‌شدت به دنبال سود خود هستند و حرکت آن‌ها بيشتر سودآفريني، حفظ بازار و رقابت است.
صادرات شکر در آينده
با توجه به هدف‌گذاري در حوزه توليد شکر، آيا برنامه براي صادرات آن وجود دارد يا نه؟ دبير انجمن صنفي کارخانه‌هاي قند و شکر ايران مي‌گويد: «هنوز کشور به حجمي از واردات شکر نياز دارد ولي قطعاً اگر مازاد نياز داشته باشيم بازارهاي آسياي ميانه براي صادرات شکر مناسب خواهد بود
|
|
| تاريخ خبر: 96/05/03 |
| منبع:
اتاق خبر |
| كد خبر:
514 |
|
|
|
